Onze specialisaties:
Mimetherapie – Perifere Aangezichtsverlamming

Mimetherapie – Perifere Aangezichtsverlamming

Perifere aangezichtsverlamming (Facialisparese) is een volledige of gedeeltelijke, eenzijdige verlamming van de aangezichtsmusculatuur door een functiestoornis van de nervus facialis. Bij volledige uitval is de aangezichtsmusculatuur geheel verlamd, met een hangende mondhoek en onvermogen om het oog te sluiten aan de aangedane zijde.

perifere aangezichtsverlamming

Oorzaken van Mimetherapie – Perifere Aangezichtsverlamming

Perifere aangezichtsverlamming of facialisparese kan verschillende oorzaken hebben.

Een perifere aangezichtsverlamming kan onder andere worden veroorzaakt door:

  • Een oorontsteking.
  • Het gordelroosvirus (herpes zostervirus).
  • Herpes simplex virus, type 1.
  • Een complicatie als gevolg van een operatie.
  • De ziekte van Lyme.
  • Een tumor die op de zenuw drukt.
  • Idiopathische perifere aangezichtsverlamming (IPAV) (Bell’s Palsy) is een perifere aangezichtsverlamming waarvoor geen oorzaak kan worden gevonden.

Symptomen van Mimetherapie – Perifere Aangezichtsverlamming

Wanneer je een aangezichtsverlamming hebt aan één zijde van je gezicht, dan valt ook de functie van de spieren in die gezichtshelft uit. Dit uit zich in de volgende symptomen:

  • Een scheef gezicht.
  • Oogleden van een oog hangen naar beneden, dit oog kan moeilijk of niet gesloten worden.
  • Een tranend of droog oog.
  • Bij het sluiten van het oog draait de oogbol naar boven (het symptoom van Bell)
  • Een droge mond.
  • Een naar beneden hangende mondhoek.
  • Minder goed kunnen praten en slikken.
  • Verandering in smaak.
  • Soms oorpijn.

Een aangezichtsverlamming kan volledig en onvolledig zijn. Bij een onvolledige verlamming kunnen de spieren nog beperkt bewegen en bij een volledige verlamming niet meer.

Wat doet een logopedist?

Mimetherapie is een behandelmethode, gericht op het optimaal herstel van restverschijnselen na een perifere aangezichtsverlamming (facialis paralyse). De patiënt leert hierbij controle te krijgen over de bewegingen van de aangezichtsspieren tijdens gelaatsuitdrukkingen, praten, eten en drinken. Wetenschappelijk onderzoek heeft een gunstige werking van mimetherapie aangetoond (Beurskens, 2003).

Mimetherapie bestaat onder meer uit:

  • Grondige bevraging, observatie en metingen van de asymmetrie van het gelaat in rust en bij beweging (met registratie op foto en video)
  • Informatie over de diagnose, behandeling, prognose
  • Advies omtrent het oog, eten, drinken, praten en mondhygiëne
  • Ontspanning en massage
  • Oefeningen om de afzonderlijke spieren te leren coördineren
  • Oefeningen om synkinesen (dit zijn ongewenste meebewegingen) te onderdrukken
  • Oefeningen voor oog- en lipsluiting
  • Oefeningen voor het spreken
  • Oefeningen voor de gelaatsexpressie

Voor wie is mimetherapie?

Mimetherapie is aangewezen voor personen met een perifere aangezichtsverlamming die langzaam of slechts gedeeltelijk herstelt. Voorbeelden van restverschijnselen die via mimetherapie worden aangepakt zijn een asymmetrisch (scheef) gezicht (bijvoorbeeld een afhangende mondhoek), te weinig of te veel spanning in de gelaatsspieren, verminderde bewegingsmogelijkheden van de spieren (bijvoorbeeld een onvolledige oogsluiting, onvolledig heffen van de wenkbrauw, etc.), ongewenste meebewegingen (ook synkinesen genoemd (bijvoorbeeld het oog dat gaat meebewegen tijdens het eten of praten), enz.

Mimetherapie wordt ook post-chirurgisch toegepast om de herstelde bewegingsmogelijkheden van het gelaat goed te leren aansturen.

Keer terug naar ons overzicht
Lees meer over onze specialisatie