Onze specialisaties:
Cognitieve revalidatie na hersenletsel

Cognitieve revalidatie na hersenletsel

Niet-aangeboren hersenletsel (NAH) is een verworven hersenletsel door een CVA, een traumatisch hoofdletsel, ruimte-innemende processen (tumoren), infecties (hersenvliesontsteking) of andere aandoeningen waardoor degeneratie van het hersenweefsel optreedt.

De laatste jaren is er in toenemende mate aandacht voor de gevolgen van NAH. Deze blijken verstrekkend: NAH kan leiden tot beperkingen in het dagelijks functioneren en een verminderde zelfredzaamheid.Bij een groot deel van de patiënten treedt geen restloos neurologisch herstel op en zijn er blijvende stoornissen en beperkingen.

cognitief

Mogelijke gevolgen na een hersenletsel

Naast verschillende duidelijk zichtbare lichamelijke gevolgen (zoals een halfzijdige verlamming), leidt niet-aangeboren hersenletsel tot allerlei niet-lichamelijke gevolgen die voor de buitenwereld niet of nauwelijks zichtbaar zijn; de zogenaamde cognitieve, emotionele en/of gedragsmatige gevolgen. Het is met name deze laatste groep problemen die in het dagelijks leven van de patiënt en diens naastbetrokkenen negatief interfereert, en wordt vooral kenbaar bij patiënten die weer thuis zijn en participeren in het dagelijks maatschappelijk leven.

Onder cognitieve stoornissen worden stoornissen in de volgende domeinen verstaan:
(ziekte)inzicht, waarneming (waaronder visueel-ruimtelijke waarnemingsstoornissen, neglect e.d.), aandacht (waaronder concentratieproblemen, beperkingen in de capaciteit van informatieverwerking), geheugen (korte en lange termijn geheugenstoornissen), planning en regulatie (executieve functiestoornissen), handelen (apraxie, akinesie) en communicatie (problemen met taalbegrip en/of taalproductie).

Kenmerken van hersenletsel

  • vergeetachtigheid
  • geen twee dingen meer tegelijk kunnen doen
  • zich slechter kunnen concentreren
  • trager denken en handelen
  • chaotisch denk -en handelpatroon
  • verwaarlozen van een zijde van de ruimte (neglect)
  • problemen met spreken, lezen, schrijven en rekenen
  • niet meer goed kunnen plannen
  • veranderingen in emoties en gedrag
  • …

Wat doet een logopedist?

De focus van cognitieve revalidatie is gericht op vaardigheden en maatschappelijke participatie (ICF-model). Vaak is er een multidisciplinaire aanpak vereist met de neuroloog, neuropsycholoog en (neuro)logopedist. De neuropsycholoog brengt de gestoorde cognitieve functies in kaart, waarop een voorlichtings-en behandelprogramma wordt voorgesteld. De behandeling zal gericht zijn op compensatie (strategieën) en training zoals bv. Aandachtsoefeningen, organisatie en planning, redeneeropdrachten. Behandeling van cognitieve en executieve functiestoornissen gebeurt altijd op verwijzing van de neuroloog.

Keer terug naar ons overzicht
Alle specialisaties
Lees meer over onze specialisatie
Dysartrie (verworven Spraakstoornissen)